Parallel ouderschap

Parallel ouderschap is een individuele vorm van ouderbegeleiding na scheiding. In een aantal gesprekken bespreekt de getrainde professional met de ouder hoe deze uit de greep van het conflict kan blijven en zijn focus kan richten op het ouderschap, de ouder-kindrelatie en hoe het netwerk hierbij kan ondersteunen. Dit aanvullende aanbod kan enkel worden ingezet als de ouder hier zelf voor kiest; dus ook als de andere ouder hier niet voor kiest. De professional begeleidt de ouder om focus te houden op wat hij/zij zelf doet en dat je geen invloed meer hebt op wat de andere ouder wel/niet doet.

Wat alle hulpverleners nastreven is dat ouders tijdens of na een scheiding het nieuwe ouderschap zo kunnen vormgeven waarbij kinderen géén, of zo min mogelijk spanning ondervinden. In de praktijk komt het echter regelmatig voor dat de strijd tussen ouders zo alles overheersend is, dat het ouders niet lukt de strijd te stoppen en de focus te richten op de relatie als ouder met hun kind.

Het is een ideaal beeld dat ouders in staat zouden moeten zijn voor, tijdens en na hun scheiding tot samenwerking en afstemming over hun kinderen. Maar wat als ouders dit (nog) niet lukt of dit niet haalbaar is? Een scheiding is een rouwproces wat met intense gevoelens en emoties gepaard gaat. Als de ouder die verlaten wordt zelf nog midden in een verwerkingsproces zit, waar de ouder die verlaat al doorheen gegaan is, kan dit lijden tot onbegrip en boosheid. Emoties kunnen dan al snel heel hoog oplopen. Wat als 1 van de ouders wel wil samenwerken en de andere ouder niet? Dat de strijd stopt is altijd  in het belang van het kind. Parallel ouderschap kan hier uitkomst bieden.

HOOFDDOEL:

Het lukt als individuele ouder om de strijd op de achtergrond te houden, waarbij hij/zij als ouder de kinderen zo weinig mogelijk van de emoties en de strijd met de andere ouder laat merken.

SUBDOELEN:

Ouder heeft verantwoordelijkheid genomen om het strijdpatroon eenzijdig te doorbreken.

Ouder is in staat om op constructieve wijze zijn/haar eigen mening en wensen t.a.v. opvoeding en welzijn van het kind te verwoorden, in praktijk te brengen en te accepteren dat de andere ouder de opvoeding op zijn/haar manier doet.

Ouder kan omgaan met de verschillen in opvoeding/opvoedstijl in de twee huizen waar zijn/haar kinderen wonen en opgroeien. Ouder kan zijn/haar kinderen leren hierin te schakelen en hier mee om te gaan. Het is normaal dat er verschil kan zijn in opvoedstijl, andere regels zijn en dat dingen anders zijn bij vader of moeder.

VOOR WIE: Voor ouders van kinderen 0-18 jaar waarbij andere hulpverlening geen resultaat heeft en het strijdkader zo alles overheersend is dat gezamenlijke gesprekken met elkaar niet mogelijk zijn. . +- 6 tot 8 individuele gesprekken.